ID 原文 译文
64101 "มีรายงานว่าบางแห่งชาวนาไม่มีข้าวกินต้องกู้เงินหลวงมาซื้อข้าวกินและบางแห่งถึงกับอดตาย" และ " บางแห่งเช่นที่มณฑลปัตตานี ราษฎรต้องอพยพออกนอกประเทศ" “有报道说，有些地区的农民不得不向政府举债籴米，有些地区甚至饿死”并且“某些地区，如北大年，人们不得不逃离这个国家。”
64102 ในปี 2454 มีข่าวว่า ครอบครัวหนึ่งอดข้าวตายเป็นคนชรากับเด็กๆ 在1911年，有这样这一则消息：一户人家的老人和小孩都饿死了。
64103 ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วประเทศ ซึ่งน่าจะสร้างความหวั่นใจให้กับรัฐบาลไม้น้อย 这个新闻传遍全国，让政府颇为惊悸。
64104 เพราะดังมีรายงานของเจ้าพระยาวงษานุประพัทธ์ กราบบังคมทูลพระเจ้าอยู่หัวว่า ข่าวคนอดตายน่าจะเป็นข่าวลือ แต่แล้วก็มีคนอดตายอีกหลายคนในปีนั้นจนถึงปี 2455 因为，昭披耶 Wongsanuprat曾禀告泰王说，有人饿死仅是谣言。可直到1912年，都一直有人死于饥饿。
64106 เพราะคาดว่าคงกลัวราษฎรจนทนไม่ไหว ก่อการท้าทายรัฐบาลขึ้นมา ซึ่งก็เกิดขึ้นจริงๆ คือกบฎหมอเหล็งในรัชกาลที่ 6 แต่ปราบลงได้ 是因为显而易见，人民快到了忍受的极限了，随时都会揭竿而起——后来也的应验了——拉玛六世国王（Ram VI）时期的医生Leng叛乱，但是被镇压了下来。
64107 โดยเหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวกับเศรษฐกิจโดยตรง แต่เกิดจากความรู้สึกบีบคั้นเรื่องอื่นของผู้ก่อการ 该事件与经济没有直接关系，而是因为叛乱者受到其他方面的压迫。
64108 ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 7 รัฐบาลสยามได้ว่าจ้าง ดร. คาร์ล ซี. ซิมเมอร์แมน (Carle C. Zimmerman) ให้มาทำการสำรวจเศรษฐกิจในชนบทของประเทศสยามจนได้เป็นหนังสือ Siam: Rural Economic Survey, 1930-31 ซึ่งมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์อย่างหาใดเปรียบ เพราะบันทึกวิถีชีวิต ความรวยความจนของคนไทยเอาไว้อย่างละเอียดตามหลักสถิติเป็นครั้งแรก 在国王拉玛七世统治之前，暹罗政府聘请卡尔·齐默曼（Carle C. Zimmerman）博士对暹罗的农村经济进行调查，并在1930-1931年著成《暹罗：农村经济概览》一书，此书因为首次统计并详细记录了泰国贫富民众的生活状态，而具有无与伦比的历史价值，
64110 เมื่อปีพ.ศ. 2473 คนไทยภาคกลางเป็นหนี้ต่อครอบครัวละ 190 บาท 在1930年，中部地区的泰国人每个家庭负债190泰铢。
64111 ส่วนภาคเหนือรองมาแค่ 30 บาท ภาคอีสาน 14 บาท และภาคใต้ 10 บาท 而北部地区是30泰铢，东北地区是14泰铢，南部地区是10泰铢。
64112 อย่าลืมว่าเงิน 190 บาทในปีพ.ศ. นั้นมีค่ามากมายมหาศาล เงินแค่ 1 สตางค์ในยุคนั้นก็มากพอที่จะซื้อกินอาการได้อิ่ม 别忘了1907年的190泰铢的购买力——在那个时期1萨当足以吃饱。