ID 原文 译文
64110 เมื่อปีพ.ศ. 2473 คนไทยภาคกลางเป็นหนี้ต่อครอบครัวละ 190 บาท 在1930年，中部地区的泰国人每个家庭负债190泰铢。
64111 ส่วนภาคเหนือรองมาแค่ 30 บาท ภาคอีสาน 14 บาท และภาคใต้ 10 บาท 而北部地区是30泰铢，东北地区是14泰铢，南部地区是10泰铢。
64112 อย่าลืมว่าเงิน 190 บาทในปีพ.ศ. นั้นมีค่ามากมายมหาศาล เงินแค่ 1 สตางค์ในยุคนั้นก็มากพอที่จะซื้อกินอาการได้อิ่ม 别忘了1907年的190泰铢的购买力——在那个时期1萨当足以吃饱。
64113 ดังที่อาจารย์สมบัติ พลายน้อย หรือส. พลายน้อยที่เกิดในรัชกาลที่ 7 เล่าไว้ในหนังสือ "เกิดในเรือ" ว่า "ค่าของสตางค์ 1 สตางค์สมัยนั้น ซื้อหมี่กะทิกินได้อิ่มทีเดียว" 正如在拉玛七世国王统治期间出生的Sombat Plai Noi或S. Plai Noi教授在《乘船出生》一书中所描述的那样，“当时的物价，1萨当买到的椰浆米线足以吃饱。”
64114 จะเห็นได้ว่าภาคกลางที่มีข้าวปลาอุมดมนั้น ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีหนี้แถมยังมีมากกว่าภาคอื่นเป็นสิบเท่า และทุกๆ 100 ครัวเรือนในภาคกลางจะเป็นหนี้เสีย 49 ราย หรือครึ่งหนึ่ง ภาคอื่นมีแค่หลักสิบเท่านั้น 中部地区有丰富的资源，但是这并不意味着没有债务，相反的，中部的债务是其他地区的10倍，并且中部地区每100户家庭有49户甚至一半无法按时偿债，而其他地区只有十几户。
64115 ปัญหาที่ดร. ซิมเมอร์แมนพบว่า 默尔曼博士发现的问题是：
64116 ชาวนาไร้ที่ดินมีสูง คนเป็นเจ้าของที่ดินก็สะสมที่ดินไว้ไม่ได้เพาะปลูก 没有土地的农民众多，拥有大量土地的人却不耕种。
64117 ส่วนใหญ่เจ้าของที่ดินอยู่ในกรุงเทพฯ นั่นเอง 大多数土地所有者都在曼谷。
64118 แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เจ้าที่ดินเท่านั้น ราษฎรทั่วไปก็เป็นปัญหาด้วย 但是问题不仅仅在于土地所有者，也在于普通民众。
64119 จากการสำรวจพบว่า "มิได้ปลูกพืชผลหรือทำการงานอุตสาหกรรมในเวลาที่ว่าง 调查发现 “民众普遍不在闲暇时耕种或劳作。